Gdy  wiosną 2006 rozpoczynałam swoją przygodę z okulistyką, nie podejrzewałam, iż będzie to 'romans na dłużej', niemniej szybko poddałam się urokowi skali mikro, ewoluując od nauki terminologii, poprzez pogłębienie zrozumienia konceptów, po szkolenie praktyczne, obejmujące job shadowing w kilku Klinikach i Oddziałach Okulistyki, a nawet - zgodnie z zasadą wąchockiej fizyki ("wszystko sprawdzić doświadczalnie") - odrobinę praktyki na ochotnikach, studentach programu MSc in Clinical Optometry Salus University. 

Szybko zorientowałam się, że sporo drzwi muszę zaprojektować, zamontować i otworzyć sobie sama, ponieważ podręczniki, rzetelne słowniki czy inne materiały treningowe z zakresu okulistyki i optometrii, przydatne z punktu widzenia 'współżycia ze słowem', zwyczajnie nie istnieją. Nakładem sumiennej pracy, pasji i umiłowania jakości, stworzyłam sobie ścieżkę edukacyjną i przeszłam przez nią sama, będąc królikiem doświadczalnym we własnym eksperymencie in vivo, sponsorowanym przez samo życie ☺ Nagrodą była możliwość udziału w upowszechnianiu postępu nauk medycznych w dziedzinie okulistyki -do dnia dzisiejszego z pokorą, wdzięcznością i niezrównaną radością przyjmuję możliwość dołożenia swojej 'cegiełki' do tego dzieła oraz obserwowania ewolucji treści wystąpień konferencyjnych czy artykułów z dziedziny okulistyki, w których pojawiają się nowe urządzenia pomocne w diagnostyce i terapii, nowe metody leczenia chirurgicznego oraz nowe leki.

Przeszło 12 lat później, mając za sobą tłumaczenie na niemal wszystkich zjazdach okulistycznych organizowanych w Polsce przez Polskie Towarzystwo Okulistyczne, przekład podręcznika naukowego (Optometria, T. Grosvenor, red. Tokarzewski i Ożóg, wyd. Elsevier Urban & Partner, 2011), ponad 5 lat dbania o poprawność streszczeń i artykułów angielskojęzycznych w jednym z dwóch sztandarowych periodyków